تدریس موفق

فن بیان در تدریس

اگر مدرس هستید ، میدانید که فن بیان در تدریس چقدر بر کیفتیت تدریس ، تاثیر گذار است. هرچند که این روز ها خیلی مد شده که روش تدریس سخنرانی مورد حمله قرار می گیرد، ولی اگر از روش تدریس سخنرانی به خوبی استفاده شود و بهتر بگویم اگر فن بیان خوبی داشته باشیم ، همین روش قدیمی، در بسیاری از مواقع موثر خواهد بود.همانطور که در گفتگویی که با خانم ایزابل ملون داشتم ایشان بر این نکته تاکید کردند و گفتند درمدارس فرانسه به دانش آموزان فن بیان آموزش داده می شود.

در رابطه با فن بیان در تدریس و تکنیک ها و تمرین های بسیار زیادی وجود دارد.در این مقاله چند تکنیک کاربردی گفته خواهد شد تا شما بتوانید فن بیان خودتان را در تدریس قوی تر کنید و در نتیجه بهترین بازدهی را داشته باشید.

چطور شمرده صحبت کنیم؟

معلمانی را دیده ام که خیلی تند صحبت می کنند. آنقدر تند که دانش آموزان آنها در کلاس واقعا کلافه می شوند. چون در صدی از صحبت های معلم خود را متوجه نمی شوند. این افراد شاید همه ی ویژگی های یک معلم خوب را داشته باشند ولی همین عامل به شدت کیفیت تدریس آنها را زیر سوال می برد.و از جذابیت آنان را به شدت می کاهد.

بسیاری از ما این مشکل را داریم . اما جالب است بدانید که تند صحبت کردن با انجام چند تمرین فن بیان، که بسیار کاربردی هم هستند تصحیح خواهد شد و ما نتیجه خواهیم گرفت.

یکی از بهترین تمرین ها، تمرین خودکار است.این که انتهای خودکار را بین دو دندان جلویی خود قرار دهیم و شروع کنیم به صحبت کردن و روزانه در چند نویت ۳ دقیقه ای این کار را انجام دهیم. با این تمرین تا حد زیادی از سرعت کلمات ما کاسته می شود وبسیار شمرده تر صحبت خواهیم کرد.

باتمرین خودکار شما در حقیقت به لب های خود این تمرین را می دهید که کمی آهسته تر و البته بیشتر بازو بسته شود و از همین طریق خیلی بهتر و واضح تر صحبت خواهید کرد.

پس امیدوارم این تمرین بسیار اثربخش را فراموش نکنید و در برنامه روزانه خود چند مرتبه این تمرین را انجام دهید.

جادوی انرژی در سخنرانی

شما باید بدانید که هیجان ابزار شما در کلاس است.اگر فن بیان خود به هنگام تدریس هیجان و انرژی مثبت نداشته باشید، خیلی عقب هستید و مخاطبان شما چون انرژی مثبتی از شما دریافت نخواهند کرد نتیجه ی خوبی نخواهید گرفت.

برای اینکه با انرژی صحبت کنیم چند کار را باید در دستور کار خود قرار دهیم :

تمرین خودکار که قبلا به آن اشاره شد را به خوبی انجام دهیم
سعی کنیم تا حد ممکن روی صندلی ننشینید و به صورت ایستاده و درحال حرکت صحبت کنید.کمی بلند صحبت کنید.انجام دادن تمرینات تنفسی به شما کمک می کند که بسیار واضح تر و رساتر صحبت کنید.به هنگام صحبت لب ها را کاملا از هم باز کنید و به اصطلاح غنچه صحبت نکنید. تمرین مربوط به این صورت است که حروف آ – اَ- اِ-ای-او را پشت سرهم تکرار کنید و درهنگام گفتن این صدا ها دهان را تا آنجا که جا دارد باز کنید (اگر کمی هم درد حس کردید اشکالی ندارد به دلیل ضعف ماهیچه های صورت شماست ولی لطفا زیادی روی خودتان فشار نیاورید ممکن است فک شما آسیب ببیند!)

بر گرفته از اینترنت

آموزش پروپوزال نویسی

- نحوه نگارش پروپوزال 1

 نتایج تحقیق موسسه REOPA درباره پروپوزال های تحقیقاتی:

• 38 درصد پروپوزالها نوشته شده رد مي شوند، 46 درصد براي بازنگري بازگردانده مي شوند و تنها 16 درصد پذيرفته مي شوند.
• 71 درصد عناوين، مطلوب ارزيابي نشدند و تنها 29 درصد رضايتبخش بوده اند.
• 72 درصد مقدمه ها رضايتبخش نبوده اند 49 درصد وضوح و تمرکز نداشته اند.
• فقط 16 درصد از آنها بيان مسئله را به خوبي نوشته اند.
• تنها 29 درصد موارد اهداف تحقيق را به روشني بيان نموده اند.

پروپوزال يا طرح تحقيق ، پيش نويس پ‍ژوهشي است كه شما مي بايست براي اخذ مدرك تحصيلي خود انجام دهيد. در پروپوزال ، شما به معرفي موضوعي كه براي پايان نامه خود انتخاب كرده ايد ، توضيح اهميت آن موضوع ، ذكر پ‍‍ژوهش هايي كه در گذشته در اين باره صورت گرفته ، و نتايجي كه فكر مي كنيد از تحقيق خواهيد گرفت می پردازيد. هم چنين روش يا روش هايي كه در پژوهش از آن ها بهره خواهيد گرفت را ذكر مي كنيد.

ادامه نوشته

شهادت آب

 

شهادت آب 

این یکی واقعا آدم رو به فکر فرو می بره
 شاید این صفحه جای مناسبی برا این موصوع نباشه . صرفا بخاطر اینکه در این صفحه چیزای عجیبی که تا به حال نشنیده بودم رو خوندم این پست رو در این صفحه گذاشتم

يك محقق ژاپني با انتشار يافته‌هاي تحقيقات خود مدعي شد كه مولكول‌هاي آب نسبت به مفاهيم انساني تأثيرپذيرند.
نظريه اين محقق ژاپني كه تاكنون از سوي مؤسسات علمي فيزيكي و زيست‌شناسي مورد تأييد قرار گرفته است، مبتني بر بررسي نمونه‌هاي فراواني از كريستال‌هاي منجمدشده آب و مقايسه آن با يكديگر است.

پروفسور «ايموتو»‌كه يافته‌هاي خود را در سه جلد كتاب ارائه كرده است، معتقد است كه مفاهيم متافيزيكي محيط بر روي تركيب مولكولي آب تأثير مي‌گذارد.
اين دانشمند ژاپني كه فارغ‌التحصيل دانشگاه يوكوهاماست، داراي يك مؤسسه تحقيقاتي به نام SHM در ژاپن است كه امور تحقيقاتي مربوط به كريستاليزه شدن آب را در آنجا انجام مي‌دهد.

آب، پيام مهمي براي ما دارد. آب به ما مي‌گويد كه نگاه عميق‌تري به خودمان بيندازيم. زماني كه با آيينه آب به تماشاي خود مي‌نشينيم، اين پيام به طور شگفت‌آوري خود را شفاف و درخشان مي‌كند.

مي‌دانيم كه زندگي بشر مستقيما به كيفيت آبي كه در اطراف ما يا درون بدن ماست، روي آورده است. تصاوير و اطلاعات ارائه‌شده در اين مقاله،‌ بازتابي از فعاليت «ماسارو ايموتو»، محقق خلاق و روياپرداز ژاپني است.

«ايموتو» كتابي با نام «پيغام آب» منتشر كرده كه برگرفته از يافته‌هاي تحقيقات جهاني وي است. اگر شما نسبت به تأثيرپذيري افكارتان از وقايع درون يا پيرامونتان شك و ترديد داريد، اطلاعات و عكس‌هايي كه در اينجا آورده شده را ببيند.


اين تصاوير مستقيما بر اساس نتايج به دست آمده در كتاب انتشاريافته «ايموتو» است، مطمئنا در فكر و ذهن شما دگرگوني پديد مي‌آورد و عقايد شما را عميقا تغيير خواهد داد.
بنا بر آنچه در كتاب «ايموتو» آمده است، ما به مدارك حقيقي دست يافته‌ايم كه نشان مي‌دهد، انرژي ارتعاشي بشر، افكار، نظرات و موسيقي بر ساختار مولكولي آب اثر مي‌گذارد.

آب، ماده‌اي بسيار سازگار است، به گونه‌اي شكل فيزيكي آب به آساني با محيطي كه در آن هست، انطباق پيدا مي‌كند و نه تنها از نظر فيزيكي تغيير مي‌كند، بلكه شكل مولكولي آن نيز تغيير مي‌يابد.

 انرژي يا ارتعاشات محيط، شكل مولكولي آب را تغيير مي‌دهد. از اين جنبه، نه تنها آب توانايي آن را دارد كه از حيث ديداري، محيط خود را منعكس كند، بلكه از حيث مولكولي هم در انعكاس محيط اطراف خود عمل مي‌كند.


«ايموتو»، تغييرات مولكولي آب را به وسيله تكنيك‌هاي عكسبرداري و مشاهده ميكروسكوپي به صورت سند و مدرك درآورده است. به اين صورت كه وي قطراتي از آب را به صورت يخ درآورده و سپس آنها را در يك فضاي تاريك ميكروسكوپي مورد آزمايش كه از قابليت‌هاي عكاسي برخوردار بوده، قرار داده است. تحقيقات وي، آشكارا تغيير شكل ساختار مولكول آب را به نمايش گذاشته است و اثر محيط بر ساختار آب را نشان مي‌دهد.


برف، بيش از چندين ميليون سال است كه بر زمين فرود مي‌آيد و همان‌گونه كه مي‌دانيم، هر دانه برف‌، داراي شكل و ساختار خاص و منحصر به فرد است. با تبديل يخ به آب و عكسبرداري از ساختار آن، شما به اطلاعات باورنكردني‌اي آب دست پيدا مي‌كنيد.


«ايموتو» به تفاوت‌هاي جالب‌توجهي در ساختار كريستالي آب دست يافته است كه از منابع گوناگون و شرايط مختلف در روي كره زمين تهيه شده‌اند. آبي كه از نخستين محل خود از كوه جاري مي‌شود و چشمه‌هايي كه جاري هستند، طرح‌هاي هندسي بسيار زيبايي از الگوهاي كريستالي‌شده خود ارائه مي‌دهند.


 آب آلوده و سمي كه از نواحي پرجمعيت و صنعتي به دست آمده است و آب راكد كوله‌هاي آب و سدهاي ذخيره، به صراحت ساختارهاي كريستالي تغييريافته و برحسب اتفاق شكل‌گرفته آب را نشان مي‌دهد.



يخ قطب جنوب



آهنگ هوا براي رديف جي، از باخ



آب درياچه بيواكو، بزرگ‌ترين درياچه در مركز ژاپن و آب استخري از ناحيه كينكي، آلودگي بدتر شده است



آب رودخانه «فوجي وارا»، پيش از به جا آوردن دعا و نيايش.



موسيقي هوي‌متال



رقص گروهي كاواچي



چشمه‌اي در لوردز ـ فرانسه



آهنگ «پاستورال» از بتهوون



آب رودخانه «فوجي وارا»، پس از به جا آوردن دعا و نيايش



آب رودخانه «يودو»ي ژاپن كه به خليج «اوزاكا» مي‌ريزد.

اين رودخانه‌ از ميان بيشتر شهرهاي اصلي در كاسايي مي‌گذرد.

آب به صورتي زنده و تأثيرپذير به هر يك از احساسات و انديشه‌هايمان پاسخ مي‌دهد.

 كاملا روشن است كه آب به آساني، ارتعاشات و انرژي محيطش را به خود مي‌گيرد و جذب مي‌كند؛ خواه آلوده، سمي يا راكد و كهنه باشد.

كار غيرعادي «ايموتو»، نمايشي پرهيبت است و ابزاري قدرتمند كه مي‌تواند، درك ما را از خودمان و جهاني كه در آن زندگي مي‌كنيم، براي هميشه تغيير دهد. هم‌اكنون مدرك قوي و محكمي داريم كه مي‌توانيم به طور مثبت، خود و سياره خود را با انتخاب افكاري كه براي انديشيدن برمي‌گزينيم و راه‌هايي كه اين افكار را به فعليت مي‌رساند درمان نموده تغيير شكل دهيم

 

منبع : اینترنت

 

 

عمر جهان

 

عمر جهان

مطلبي كه  تقديم خوانندگان محترم ميشود برداشتي است درباره زمان به روايت تورات و تطبيق آن با درك و علم امروزي از زمان در مفهوم علمي – عملي و ديني آن.

نويسنده مطلب ذيل خود تأكيد ميكند كه موقعيت و مقام مفسر مذهبي يهود را ندارد و فقط دانسته هاي خود را مطرح ميكند بي آن كه آن را قطعي و نهايي بداند.

پروفسور «جرالد شرودر» دكتراي تكنولوژي از دانشگاه ماساچوست است و كتابهاي بسياري همچون «پيدايش بيگ بنگ» يا انفجار اوليه كه زمين و ستارگان از آن به وجود ميآيند، «كشف همآهنگي موجود بين علم مدرن و كتاب مقدس» و بسياري كتب ديگر كه بيشتر در زمينه مربوط به هستيشناسي يهود در فلسفه و علم و عمل است را به رشته تحرير درآورده است.

البته پيداست كه برداشت پروفسور شرودر نتيجه مطالعات و عقايد شخصي او است و نه يك برهان قطعي و پذيرفته شده.

راهنماي مآخذ :

[1] تلمود: مجموعه تورات شفاهي شامل ميشنا و گِمارا است. در ابتدا ميشنا به صورت قانون‏‏هاي مجزا در حدود سال 188 م. به وسيله ربي يهودا هناسي تدوين گشت. به دنبال آن، بحث و مجادلات و تجزيه و تحليل‏هاي مفصلي بر اين قوانين صورت گرفت، به عنوان گمارا و به وسيله دو تن از دانشمندان دوره تلمود (حدود 500م.) در بابل به صورت مجموعه‏اي گردآوري و تنظيم شد و در نتيجه مجموعه آنها (ميشنا و گمارا)به اسم تلمود بابلي مشهور گشت. بعد از تورات (كتبي)، تلمود مهمترين منبع مطالعه يهوديان است كه پايه و اساس تمامي قوانين و مرام يهوديت را دربرمي‏گيرد. تمامي تلمود اولين بار در سال 1523 م. در ونيز ايتاليا به همت شخصي به نام دانيل بامبرگ به چاپ رسيد كه تفاسير راشي و توسافوت را نيز شامل مي‏شد.

[2] راشي : مخفف «رَبِنو شِلُمُو ييصحاقي» (1105 - 1040 م.) مؤلف مهمترين و مشهورترين تفاسير بر تورات و تلمود، كه در بيشتر چاپ‏هاي تورات و تلمود انتشار يافته است. تفسير راشي بر تورات در مقايسه با تفاسير دانشمندان ديگر، بسيار مختصر، ولي در عين حال جامع و روشن است و اولين كتاب چاپ شده به خط عبري (حدود 1470 م. در رم) مي‏‎باشد. تفسير وي بر تلمود نيز تأثير به سزايي در بين مطالعه‏كنندگان تلمود داشته و درك و فهم آن را امكان‏پذيرتر ساخته است. راشي رياست يشيواهاي زادگاه خود در فرانسه را برعهده داشت.

[3] هارامبام : مخفف «ربي مُشِه بن مَيمُن (Maimon) (1204- 1135م.) از مشهورترين چهره‏هاي دنياي يهود بعد از دوره تلمود است. وي يكي از بزرگترين مراجع روحاني قانون‏نويسي و همچنين فيلسوف و پزشك مخصوص سلطان صلاح‏الدين ايوبي، سلطان مصر و سوريه بود. هارامبام در «كُوردُبا»اسپانيا متولد و بعد از چند سال سرگرداني در شمال آفريقا، سرانجام در فستات (قاهره كنوني) ساكن شد. علاوه بر اثرات بي‏نظير در تعاليم و قوانين يهود (مانند «ايگرِت تِمان»، «پِروش هَميشْنا»، «مُورِه نِووخيم» و «ميشنِه تُورا»)، وي رساله‏ها و كتاب‏هاي ديگري نيز بر طب، بهداشت، نجوم و غيره تأليف كرده است.

[4] نَحمانيد يا رَمبان: مخفف «ربي مُشِه بِن نِحْمان»(1270 – 1194 م.) يكي از بزرگترين دانشمندان تورات و رهبر روحاني در دوره بعد از «هارامبام»، مؤلف بيش از 50 اثر بر تورات، تلمود، قانون يهود، فلسفه يهود، قبالا و طب بود كه همگي جزو اثرات مهم يهود به شمار مي‏روند. تفسير عميق وي بر تورات، اولين بار در سال 1472 م. در رم ايتاليا به چاپ رسيد و امروزه در بسياري از چاپ‏هاي تورات ديده مي‏شود. وي در گِروُنا اسپانيا متولد شد و رياست يشيواي آن جا را به عهده داشت و از اين رو به نام‏ «ربي مشه گروندي» نيز معروف است.

[5] ميدْراش: اصطلاح كلي كه معمولاً به آن قسمت از تعاليم دانشمندان دوره تلمود اشاره مي‏كند كه به موضوعات اخلاقي و رفتاري و بحثهاي تفسيري پرداخته و اغلب بحث و استدلال راجع به قوانين را تشكيل نمي‏‏دهند. در سال‏هاي بعد از تدوين تلمود، بسياري از اين مطالب، در مجموعه‏هايي به نام «ميدراشيم» گردآوري شد.

[6] وَييقْرا رَبا : قسمتي از مجموعه كلي ميدراش ربا، كه بر سفر «وييقرا» (لاويان) بوده و شامل پند و اندرزهاي اخلاقي مي‏باشد و در حدود 450 م. گردآوري شده است.

 

نگرشي بر عمر جهان :
به روايت ديني
نوشته : دكتر جرالد شرودر
ترجمه : اميد محبتي

يكي از آشكارترين موارد بحث‏انگيز‏ بين تورات و علم، سن و عمر هستي است. آيا مطابق داده‏هاي علمي، دنيا ميليون‏ها سال قدمت دارد و يا طبق اطلاعات كتاب مقدس هزارها سال؟ هنگامي كه ما دوره‏ها و نسل‏هاي كتاب مقدس را جمع مي‏كنيم به حدود 5760 سال مي‏رسيم در حالي كه اطلاعات تلسكوپ هابل و يا داده‏هاي تلسكوپ‏هاي زميني واقع در هاوايي عمر هستي را 15 بيليون سال تعيين مي‏كنند.

اجازه دهيد حق مطلب و كلام را در ابتدا روشن كنيم، جهان ممكن است فقط در حدود 6000 سال عمر داشته باشد. خداوند مي‏توانسته نورهايي درست كند كه از كهكشان‏هاي دور به ما برسند و چنين وانمود كنند كه عمر هستي بيليون‎ها سال است. قطعاً هيچ راهي براي رد اين ادعا وجود ندارد. خداوند بزرگ ولايتناهي مي‏توانسته دنيا را بدين طريق بيافريند. يك رويكرد ديگر وجود دارد كه با توصيف مفسران قديم از خدا و طبيعت نيز توافق دارد. جهان ممكن است به طور هم‏زمان جوان و پير باشد. در ذيل ما رويكرد و گزينه دوم را مورد رسيدگي و ملاحظه قرار مي‏دهيم.

در جريان حل و برطرف كردن اين تفاوت آشكار، جالب است كه به روند بالندگي دانش نگاهي تاريخي بيندازيم، چرا كه نشانه‏ها و برهان‏هاي قطعي در دسترس و موجود نيستند. علم همواره در حال تغيير و پيشرفت است و اين كه اين تغييرات و دگرگونيها تا كي ادامه خواهد داشت معلوم نيست. اما آن چه كه قابل دسترسي است توجه به اين امر است كه دادههاي علمي همواره، تصويري را كه از دنيا داشتهاند، در مقابل تصوير تغيير نايافته تورات مقدس، تغيير دادهاند.

لذا تنها داده‏اي كه ما از آن استفاده مي‏كنيم تفاسير قديمي از كتاب مقدس است كه منابع مورد استفاده ما در اين مقاله شامل: متن تورات مقدس (بيش از 3300 سال قبل) و تفاسير گوناگون علماي يهود درباره آن ميباشد.

اين تفاسير، سال‏ها قبل از اطلاعات امروزي ما، كه توسط تلسكوپ‏ هابل و ... به دست آمده، نوشته شده است.

جهاني با يك آغاز

در سال 1959، تحقيقي از دانشمندان برجسته آمريكايي صورت گرفت. در ميان پرسش‏هاي زيادي كه مطرح شد يكي هم اين پرسش بود: «برداشت شما از سن دنيا چگونه است؟» در آن زمان سال 1959 علم نجوم مشهور و عمومي بود اما كيهان شناسي (Cosmology) به تازگي گسترش يافته بود، پاسخ به اين بررسي اخيراً در Scientific American پرخواننده‏ترين مجله علمي در سرتاسر جهان منتشر شد، دو سوم دانشمندان پاسخ مشابهي داده بودند. «آغاز ؟! هيچ آغازي وجود ندارد ارسطو و افلاطون 2400 سال پيش به ما آموخته‏اند كه گيتي ازلي است، ما مي‏دانيم كه تورات گفته «در آغاز پيدايش» (فصل 1،آيه 1). اين نظر تورات يك داستان زيبا و قشنگ است اما دانش و فرهيختگي ما بيشتر است، هيچ پيدايش و آغازي وجود ندارد».

اين جريان مربوط به سال 1959 بود. در سال 1965 Penzias و Wilson انعكاس و پژواك انفجار ناگهاني بيگ بنگ Big Bang را كشف كردند و الگوي جهان، از يك دنياي ازلي به دنيايي كه آغازي داشته تغيير يافت. بعد از 3000 سال بحث و كشمكش، علم به يك توافق با تورات مقدس دست يافت، آغازي وجود دارد.

همه چيز از «روُش‎‏ هَشانا» (اول سال عبري) شروع مي‏شود.

اولين چيزي كه ما بايد بدانيم مبداء تقويم كتاب مقدس است. سال يهودي با جمع كردن ادوار و نسل‏ها از حضرت آدم محاسبه مي‏شود. به علاوه تا خلقت حضرت آدم 6 روز وجود دارد كه اين شش روز هم مهم است و هم اين كه روشهشانا به روايات مذهبي روز تولد دنيا است.

«روش هشانا» به روايت معتقدان يادآور آفرينش «نِشاما» روح و روان زندگي انسان است. ما شمارش 5700 سال را از آفرينش روح و روان حضرت آدم شروع مي‏كنيم.

ما ساعتي داريم كه با حضرت آدم شروع شده و شش روز اوليه از اين ساعت جدا هستند، كتاب مقدس تورات دو ساعت دارد.

«روش‏ هشانا» يادآور خلقت روح حضرت آدم است و از شش روز آفرينش مجزا است.

به چه علت اين شش روز از تقويم جدا شده است؟ زيرا زمان در آن شش روز به طور متفاوتي توصيف شده است: «عصر بود و صبح بود»: يك روش و طريق غيرمعمول و نامتعارف از توصيف زمان!

به محض اين كه شما از حضرت آدم به بعد نگاه مي‏كنيد جريان زمان تماماً در اصطلاحات و عبارات آدمي كه براي ما متعارف است آمده است: «آدم و حوا 130 سال قبل از داشتن فرزند زندگي كردند» «شِت (فرزند آنها) 105 سال قبل از داشتن فرزند زندگي كرد» و غيره. از حضرت آدم به بعد جريانِ زمان كاملاً از نظر مفهوم براي آدمي قابل فهم است. اما قبل از آن، موقع يك مفهوم انتزاعي است: «عصر و صبح». اين موضوع شبيه به اين است كه به وقايع و اتفاقات از ديدگاهي نگاه كنيد كه ارتباطي با آنها نداريد. نگاهي عميق‏تر به متن در تلاش براي فهميدن جريان زمان، اينجا، شما بايد به ياد بياوريد كه كل شش روز، در تورات، در 31 آيه توصيف شده است. شش روز آفرينش كه براي مردم زحمت زيادي در درك علمي در مقابل فهم كتاب مقدس ايجاد كرده است در 31 آيه محدود شده است! ‌در MIT1 در كتابخانه Hayden ما در حدود 50.000 جلد كتاب درخـــصوص گستــرش جهـــــــان، كيهان‏شناسي2، شيمي ترموديناميك3، ديرين‏شناسي، باستان‏شناسي و فيزيك پرانرژي آفرينش داريم. در هاروارد در كتابخانه Weider احتمالاً 200.000 جلد كتاب درباره عناوين مشابه دارند. در حالي كه كتاب مقدس به ما 31 آيه داده است. انتظار نداشته باشيد كه با خواندن ساده آن آيه‏ها، شما تمام جزئيات پوشيده شده در متن را بفهميد. اين بديهي است كه ما بايد كاوشي عميق‏تر براي استخراج اطلاعات داشته باشيم. ايده يك كاوش عميق داشتن، يك دليل‏تراشي نيست، تلمود (رساله حگيگا فصل 2) به ما مي‏گويد كه از شروع آيات كتاب مقدس تا شروع فصل دوم، كل متن در قالب يك تمثيل و حكايت آورده شده همراه با يك متن و معني دروني. حالا خود را در مجموعه عقايد 1500 سال پيش در زمان تلمود قرار دهيد. چرا تلمود فكر مي‏كند كه آن تمثيل است؟ آيا شما فكر مي‏كنيد 1500 سال پيش آنها اين گونه مي‏انديشدند كه خداوند نمي‏توانسته همه چيز را در 6 روز بيافريند؟‌آيا اين براي آنها مسئله‏اي بوده است؟ اين ما هستيم كه امروزه با كيهان‏شناسي و داده‏هاي علمي، مسئله و مشكل داريم اما 1500 سال پيش آيا مشكلي براي قدرت لايتناهي خداي بزرگ در رابطه با 6 روز خلقت وجود داشت؟ هيچ مشكلي . لذا وقتي دانشمندان ديني اين 6 روز را از تقويم جدا كرده‏اند و گفته‏اند كه تمام متن حالت تمثيل دارد، اين امر براي دفاع و توجيه از آن چه كه در موزه‏هاي محلي ديده‏اند نبوده است! هيچ موزه محلي در زمان آنها وجود نداشته است. حقيقت اين است كه خواندن دقيق متن، نمايان مي‏سازد كه اطلاعت پنهان و دربرگرفته شده‏اي در لايه‏هاي زيرين سطح وجود دارد. عقيده دنبالِ معنيِ عميق گشتن در تورات مقدس تفاوتي با دنبال معنيِ عميق گشتن در علم ندارد. همان‏طور كه ما نگاهي عميق‏تر به علم براي فراگيري كار هستي مي‌اندازيم. به طور مشابه احتياج به خواندن و نگاه در تورات مقدس داريم. حضرت سليمان (ع) در كتاب امثال سليمان (فصل 25، آيه 11) به اين نكته اشاره مي‏كند: «كلمه‏اي كه به خوبي گفته شود شبيه به سيب طلايي در قاب نقره است». موسي‏بن ميمون در كتاب «راهنماي گمگشتگان» اين تمثيل را اين گونه تفسير مي‏كند، قاب نقره همان كلمات و متن تحت‏اللفظي تورات است كه از يك فاصله ديده مي‏شود. سيب طلا،‌رازهاي پوشيده شده در قاب نقره (متن تورات) است. هزاران سال پيش ما آموخته‏ايم كه ماوراي خواندن ساده، نكات ظريفي در متن تورات مقدس وجود دارد كه معناي متن را گسترش مي‏دهد اين نكاتي است كه ما مي‏خواهيم آنها را مورد توجه قرار دهيم. تاريخ طبيعت و تاريخ انسان منابع يهودي قديمي‏اي وجود دارند كه به ما مي‏گويند تقويم كتاب مقدس شامل دو بخش است ( حتي وييقرا ربا [6] كه به حدود 1500 سال قبل برمي‏گردد اين مطلب را صريحاً بيان كرده است). حضرت موسي در آخرين سخنانش براي مردم، فرموده :«اگر مي‏خواهي اثر خداوند را در دنيا ببيني، روزگار پيشين را به ياد آور، به سال‏هاي هر دوره‏ تأمل نما» (تثنيه فصل 32، آيه 7) ربي مُشِه بِن نَحْمان (نَحمانيد) طبق نظر قبالا مي‎گويد: «چرا حضرت موسي، تقويم را به دو بخش تقسيم كرده است روزگارهاي پيشين و سال‏هاي هر دوره؟ زيرا، «روزگار پيشين را به ياد آور»، منظور همان شش روز آفرينش است و «سال‏هاي هر دوره»‌ تمام ايام بعد از حضرت آدم است». حضرت موسي مي‏فرمايد شما مي‏توانيد اثر خداوند را در جهان به دو طريق درك كنيد. به پديده‏هاي شش روز آفرينش و گسترش زندگي در جهان نگاه كنيد كه فهميدن آن بسيار سخت است يا اگر آن نتوانست تأثيري روي شما بگذارد آنگاه در جوامع بعد از حضرت آدم تأمل كنيد، پديده‏هاي خارق‏العاده تاريخ بشر. توسط هر كدام از دو راه اثر خداوند را پيدا خواهيد كرد. من اخيراً ملاقاتي با پروفسور لئون لدرمن4، برنده جايزه نوبل فيزيك در اورشليم داشتم ما در رابطه با علم بحث مي‏كرديم و در حين مكالمه‏اي كه با هم داشتيم،‌من گفتم: «درباره روحانيت و معنويت چطور، لئون؟» و او به من گفت: «شرودر! من با تو در رابطه با علم صحبت خواهم كرد اما در مورد روحانيت با مردم آن طرف خيابان، دانشمندان ديني، صحبت كن». اما او ادامه داد و گفت: «اما من مواردي از قدرت الهي (اتفاقات خارق‏العاده) را در رابطه با حوادث امروزه دنيا پيدا كرده‏ام». جالب است، بخش اول گفتار حضرت موسي، «روزگار پيشين را يادآور» درباره 6 روز آفرينش تأثيري روي پروفسور لدرمن نداشته است اما «سال‏هاي هر دوره» تاريخ انسان روي او اثرگذار بوده است. يك روز به چه معني است ؟5 اجازه دهيد به 6 روز آفرينش بازگرديم اكنون ما مي‎‏دانيم كه وقتي تقويم كتاب مقدس مي‏گويد 5767 سال، ما بايد «6 روز» را با آن جمع كنيم. چند سال پيش من، فسيل دايناسوري را به دست آوردم كه عمر آن (توسط فروپاشي‌زنجيره‏اي راديواكتيوي6) 150 ميليون سال پيش تعيين شده بود. دختر 7 ساله‏ام گفت: «پدر! دايناسور؟! چگونه دايناسور مي‏تواند 150 ميليون سال پيش وجود داشته باشد در حالي كه معلم كتاب مقدس من مي‏گويد عمر جهان حتي به 6000 سال هم نمي‏رسد؟»‌ من به او گفتم نگاهي به مزامير داوود فصل 90 آيه 4 بينداز، آن جا تو مي‏تواني مطالب كاملاً متحير كننده‏اي پيدا كني، حضرت داوود مي‏فرمايد: «زيرا هزار سال در نظر تو (اي خدا) همانند يك روز است كه گذشته و مانند پاسي از شب است». شايد زمان از ديد حضرت داود با زمان از ديد خالق فرق داشته باشد، شايد زمان متفاوت باشد. تلمود، در تلاش براي پي بردن به نكات ظريف تورات، كلمه‌ «حُوشِخ» (Choshech) را تجزيه و تحليل مي‌كند. وقتي كه كلمه در آيه دوم از فصل اول سفر پيدايش ظاهر مي‏شود، تلمود توضيح مي‏دهد كه منظور از آن آتش سياه، انرژي سياه و نوعي از انرژي است كه آن چنان قدرتمند است كه حتي شما توانايي نگريستن و ديدن آن را نخواهيد داشت. دو آيه بعد در سفر پيدايش (فصل 1، آيه 4) تلمود توضيح مي‏دهد كه كلمه مشابه «حُوشِخ» معناي تاريكي به عبارتي عدم روشنايي را مي‏دهد. كلمات ديگري نيز وجود دارند كه با تعريف متداولشان به كار نرفته‏اند. براي مثال «مَييم» Mayim نوعاً معني آب مي‏دهد اما موسي‏بن ميمون (هارامبام) مي‏گويد كه در گفتارهاي اوليه آفرينش كلمه «مَييم» معناي ساختار جهان هستي را نيز مي‏دهد. يك مثال ديگر در سفر پيدايش (فصل 1، آيه 5) است كه در آن جا مي‏فرمايد: «عصر بود و صبح بود، روز يك» اين اولين بار است كه يك روز شمارش مي‏شود. عصر و صبح- نحمانيد روي معني عصر و صبح بحث مي‏كند آيا آن معني طلوع و غروب آفتاب را مي‏دهد ؟ قطعاً‌ اين گونه به نظر مي‏رسد. اما نحمانيد مسئله و مشكلي را در اين ارتباط خاطرنشان مي‏‎كند: متن تورات مي‏فرمايد:«عصر بود و صبح بود، روز يك ..... عصر بود و صبح بود، دومين روز .... عصر بود و صبح بود، سومين روز» سپس در چهارمين روز از خورشيد نام برده مي‏شود. نحمانيد مي‏گويد هر خواننده باهوشي اين مسئله آشكار را مي‏تواند مشاهده كند كه چگونه ما مي‏توانيم براي سه روز اوليه مفهوم عصر و صبح را داشته باشيم اگر خورشيد فقط در روز چهارم ذكر مي‏شود؟ براي نمايان شدن خورشيد فقط در روز چهارم، هدفي وجود داشته تا زمان بگذرد و مردم مطالب بيشتري راجع به جهان متوجه شوند. نحمانيد مي‏گويد متن تورات از كلمات «وَيْهي عِرِِو» استفاده كرده اما اين عبارات به معني «در عصر وجود داشت» نمي‏دهند. او توضيح مي‏دهد كه حروف عبري «عَيين» (Ayin)، رِش (Resh) و «بِت» (Bet) ريشه كلمه «عِرِوْ» معناي هرج و مرج، آميختگي و بي‏نظمي را مي‏دهد. به همين علت است كه عصر، «عِرِِو» خوانده و ناميده مي‏شود چرا كه وقتي خورشيد غروب مي‏كندبينايي تار و تصاوير نامشخص مي‏شوند. لذا معناي لغوي عبارت مذكور بدين صورت خواهد بود «بي‏نظمي وجود داشت». عبارت تورات براي صبح «بُوقِر (Boker) كاملاًُ برعكس است. هنگامي كه خورشيد طلوع مي‏كند، دنيا «بيكُورِت» (Bikoret)، منظم و قابل تشخيص و مشاهده مي‏شود. به همين علت نيازي به ذكر خورشيد تا روز چهارم نمي‏باشد زيرا از عصر تا صبح جرياني از بي‏نظمي به نظم و از هرج و مرج به انتظام وجود دارد. هر دانشمندي شهادت و گواهي مي‏دهد كه در يك سيستم هدايت و رهنمود نشده چنين امري (سوق به سمت نظم) اتفاق نمي‏افتد. نظم، هيچ‏گاه خود به خود از بي‏نظمي ناشي نمي‏شود و منظم باقي نمي‏ماند. نظم هميشه به هرج و مرج تنزل پيدا مي‏كند مگر اين كه محيط، نظم را تشخيص دهد و قبول كند و آن را براي حفظ كردن دربرگيرد. بايد يك راهنما براي سيستم وجود داشته باشد. اين يك مطلب و گفتار بدون شك و ابهام است. تورات مقدس مي‏خواهد خواننده را توسط اين جريان شگفت‏زده كند. آغاز از يك پلاسماي7 بي‏نظم و آشفته و خاتمه با يك سمفوني و هماهنگي از زندگي. روز به روز جهان به سطح بالاتري پيشرفت مي‏كند. نظم ساخته شده از بي‏نظمي، اين يك ترموديناميك خالص و تمام است و اين در اصطلاحات 3000 سال پيش بيان شده. آفرينش زمان هر روز آفرينش شمارش شده است با وجود اين يك گسستگي در طريق شمارش روزها جود دارد. تورات مي‏فرمايد: «عصر بود و صبح بود، روز يك»‌ اما روز دوم گفته نشده است : «عصر بود و صبح بود روز دو» بلكه مي‏فرمايد: «عصر بود و صبح بود، دومين روز» و تورات شمارش خود را به همين منوال ادامه مي‏دهد: «عصر بود و صبح بود سومين روز، .... چهارمين روز،.... پنجمين روز، ..... ششمين روز» فقط در روز اول در متن از شكل متفاوتي استفاده كرده است: «روز يك» (Yom Echad) و نه «اولين روز». خيلي از ترجمه‏ها دچار اشتباه شده و آيه را اولين روز ترجمه مي‏كنند. اين بدين علت است كه ويراستاران مي‏خواهند ترجمه زيبا و منطقي ارائه دهند اما آنها با اين كار پيغام مربوط به عالم هستيِ8 متن را كنار مي‌گذارند. زيرا يك تفاوت كيفي، همان‏گونه كه نحمانيد بيان ميكند، مابين «يك» و «اول» وجود دارد. «يك»‌ مطلق9 و قطعي است اما «اول» تفضيلي. نحمانيد توضيح مي‏دهد كه در روز اول زمان خلق شد. اين بينش و بصيرتي شگفت‏انگيز مي‏طلبد. زمان خلق شد!‌ شما نمي‏توانيد زمان را دريابيد و يا با چنگ زدن آن را حس كنيد! شما حتي نمي‏توانيد آن را ببينيد. شما مي‏توانيد مكان و ماده را ببينيد، انرژي را احساس كنيد و انرژي نور را ببينيد. من متوجه آفرينش در اين موارد مي‏شوم اما آفرينش زمان؟! 800 سال پيش نحمانيد به اين بصيرت از طريق عبارات مورد استفاده تورات، «روز يك» نائل آمده است!‌ و اين دقيقاً همان چيزي است كه اينشتين در چهارچوب قانون نسبيت به ما آموخت كه آفرينش نه فقط براي مكان و ماده بلكه براي خود زمان نيز وجود دارد.

مطلبي كه از شماره قبل تحت عنوان عمر جهان .....؟ تقديم خوانندگان محترم ‌شد برداشتي است درباره زمان به روايت تورات و تطبيق آن با درك و علم امروزي از زمان در مفهوم علمي – عملي و ديني آن، و اينك دنباله مطالب.
نويسنده مطلب خود تأكيد مي‌كند كه موقعيت و مقام مفسر مذهبي يهود را ندارد و فقط دانسته‌هاي خود را مطرح مي‌كند بي‌ آن كه آن را قطعي و نهايي بداند.
***
قانون نسبيت اينشتين
ديد يك دانشمند به دنيا، با نگاه كردن به زمان از حال به گذشته، اين است كه جهان 15 بيليون سال عمر دارد. اما ديد كتاب مقدس از زمان چگونه است؟‌ شايد ديد متفاوتي نسبت به زمان داشته باشد و باعث يك تفاوت بزرگ شود. آلبرت اينشتين به ما آموخته كه كيهان‏شناسي بيگ بنگ تنها مكان و ماده را به هستي وارد نكرده بلكه زمان هم روي ديگر سكه بود. كه وارد هستي شده است.
زمان داراي يك مقدار و بعد است. زمان تحت‏تأثير ديد شما نسبت به زمان است. درك شما از زمان بسته به اين است كه شما از كجا به آن نگاه كنيد. يك دقيقه روي ماه سريع‏تر از يك دقيقه روي زمين مي‏گذرد و يك دقيقه روي خورشيد آهسته‏تر. زمان روي خورشيد اصطلاحاً به نحوي كِش مي‏آيد به طوري كه اگر شما مي‏توانستيد يك ساعت را روي آن قرار دهيد ثانيه‏ها بسيار آهسته‏تر مي‏گذشت. اين يك تفاوت كوچك اما قابل اندازه‏گيري است، كه اندازه‏گيري نيز شده است. اگر شما مي‏توانستيد يك پرتقال روي خورشيد به عمل بياوريد، زمان بيشتري را براي رسيدن نسبت به زمين نياز داشت چرا؟ زيرا زمان به شدت آهسته مي‏گذرد. آيا شما در آن جا احساس خواهيد كرد كه زمان به شدت آهسته مي‏گذرد؟ خير زيرا بيولوژي شما قسمتي از اين سيستم است اگر شما روي خورشيد زندگي مي‏كرديد قلب شما هم كندتر مي‏زد. هر جايي كه شما هستيد بيولوژي شما، همزمان و هنگام با وقت محلي است و يك دقيقه و يا يك ساعتِ مكاني كه شما آنجا هستيد دقيقاً يك دقيقه يا يك ساعت است.
اگر شما مي‏توانستيد از يك سيستم زماني و مكاني به سيستم ديگري نگاه كنيد، زمان را متفاوت احساس مي‏كرديد. زيرا بسته به عواملي همچون جاذبه و سرعت، شما از طريق متفاوتي زمان را درك خواهيد كرد.
گذر زمان از مكاني با شرايط ذكر شده به مكان ديگر متفاوت است و از همين جا قانون نسبيت نتيجه مي‏شود.
در اينجا مثالي مي‏زنيم. يك عصر كه ما دور ميز ناهار نشسته بوديم، دخترم سؤال كرد «چگونه مي‏شود از لحاظ علمي باور كرد كه دايناسورها با بيلون‏ها سال عمر وجود داشته‌اند در حالي كه طبق نظر تورات مقدس عمر هستي چند هزار سال است؟» من به او گفتم سياره‏‏اي را تصور كن كه در آن، زمان آن قدر كش آمده كه اگر ما دو سال روي زمين زندگي كنيم فقط سه دقيقه روي آن سياره سپري شود. در ضمن، اين مكان‏ها عملاً وجود دارند و مشاهده نيز شده‏اند. زندگي كردن با شرايط حاكم در آنها سخت است و تو نمي‏تواني به آن جا بروي. اما در يك تجربه ذهني تو مي‏تواني اين كار را انجام دهي. 2 سالي كه روي زمين سپري مي‏شود معادل سه دقيقه روي آن سياره است. دخترم گفت: «چه عالي! لطفاً مرا به آن سياره بفرستيد در آنجا سه دقيقه سپري كنم و تكليف‏هاي باندازه دوسالم را مي‏نويسم بعد به زمين برخواهم گشت و براي دو سال هيچ تكليف ديگري نخواهم داشت».
كوشش جالبي است، فرض كنيد هنگامي كه او عازم اين سفر مي‏شود 11 سال دارد و دوستان او هم 11 سال. او سه دقيقه روي آن سياره سپري مي‏كند و سپس به خانه برمي‏گردد (در صورتي كه خود سفر زماني را طلب نكند) هنگامي كه او برمي‏گردد چند ساله است؟ 11 سال و سه دقيقه اما دوستان او 13 ساله زيرا او سه دقيقه در آن سياره زندگي كرده و ما روي زمين 2 سال سن دوستان او از 11 به 13 سال مي‏رسد در حالي كه او 11 سال و سه دقيقه دارد.
اگر هنگامي كه روي آن سياره است به زمين نگاه كند درك و مشاهده او از آن به گونه‏اي است كه هر شخص باسرعت بسيار حركت مي‏كند زيرا در يك دقيقه او، صدها هزار دقيقه ما مي‏گذرد، در حالي كه اگر ما به او نگاه كنيم او بسيار به آهستگي حركت مي‏كند.
اما كدام يك صحيح است؟ دو سال يا سه دقيقه؟ جواب صحيح هر دوي آنهاست. هر دوي آنها در زماني مشابه اتفاق مي‏افتد. اين يادگار آلبرت اينشتين است و به همين استدلال تقريباً در بيليون‏ها مكان گيتي سناريوي مشابهي اتفاق مي‏افتد. اگر شما يك ساعت روي آن مكان‏ها قرار دهيد از نقطه نظر ما ساعت بسيار آهسته حركت مي‏كند. اگر ما مي‏توانستيم مدت زمان طولاني باندازه 15 بيليون سال زندگي كنيم ساعتِ روي آن مكان دوردست، 6 روز گذر زمان را نشان مي‏داد.
گذر زمان و بيگ بنگ
اما اين تعريف چگونه مي‏تواند عبارات كتاب مقدس را توضيح دهد؟ زيرا در هر صورت تلمود، راشي و نحمانيد (طبق قبالا) همگي گفته‏اند كه 6 روز آفرينش، همان 6 دوره زماني منظم بيست و چهار ساعته بوده‌اند و نه بيشتر. اجازه دهيد اندكي دقيق‏تر به قضيه نگاه كنيم منابع يهودي كلاسيك بيان مي‏كنند كه ما حقيقتاً نمي‏دانيم قبل از پيدايش، چه چيزي وجود داشته است. ما نمي‎توانيم بگوييم كه تاريخ قبل از آفرينش جهان چگونه بوده است. ميدراش در همين رابطه سؤالي را مطرح مي‏كند: «چرا تورات مقدس با حرف بِت (Bet) آ‎غاز شده است؟» و خود جواب مي‏دهد زيرا حرف بِت از تمام جهات به غير از طرف جلو بسته است (حرف بِت اين گونه نوشته مي‌شود ›). از اين رو ما نمي‏توايم بفهميم كه قبلاً‌چه مواردي وجود داشته، فقط بعد از آفرينش براي ما مشخص است اولين حرف بِت است نحمانيد مطلب را گسترش مي‏دهد. او مي‏گويد هر چند روزها هر كدام 24 ساعت بوده ولي آنها شامل «كُل يِموُت هاعُولام» تمام طول عمر و رازهاي جهان هستند.
نحمانيد اين گونه بيان مي‏كند كه قبل از آفرينش هيچ چيز وجود نداشته است. اما ناگهان كل خلقت به مانند يك ذره بسيار ريز ظاهر مي‏شود. او براي اين ذره اندازه‏اي هم مي‏دهد: يك چيز خيلي كوچك شبيه به اندازه يك دانه خردل. او مي‏گويد اين، تنها خلقت فيزيكي بود. هيچ خلقت فيزيكي ديگري وجود نداشت و تمام آفرينش‏هاي ديگر معنوي بود. «نِفِش(Nefesh) (جان حيات حيواني) و «نشاما» (Neshama)(جان حيات انساني)، آفريده‏هاي معنوي بودند ولي فقط يك آفريده فيزيكي وجود داشت كه آن هم همان ذره بود. در آن ذره تمام مواد خامي كه براي ساخت موارد ديگر مورد استفاده قرار گرفته وجود داشته است. نحمانيد ماده‏اي را به عنوان «دَق مِئوُد، اِنْ بُو مَماش» خيلي ريز كه قابل حس شدن نيست، توصيف مي‏‏كند و گسترش اين ذره كه خيلي ريز است و هيچ ماهيتي ندارد به ماده‏اي كه ما آن را مي‏شناسيم تبديل مي‏شود.
نحمانيد اضافه مي‏كند و مي‏نويسد: «مي شِيِش، ييتفُُوس بُُو زِمَن» از لحظه‏اي كه ماده از آن ذره اوليه مذكور شكل گرفت زمان نيز با آن همراه شد نه اين كه زمان شروع شد چرا كه زمان از ابتداي آفرينش خلق شده بود. بلكه حالا همراه و درگير شد، هنگامي كه ماده از ذره اوليه غيرقابل حس، متمركز و منعقد شد و شكل گرفت همزمان، ساعتِ زماني 6 روزه آفرينش برمبناي تورات شروع به حركت كرد.
علم نشان داده است كه تنها يك چيز غيرمادي مي‏تواد به ماده تبديل شود كه آن هم انرژي است فرمول مشهور اينشتين E=MC2 به ما مي‏گويد كه انرژي مي‏تواند به ماده تبديل شود و به محض اين كه به ماده تبديل شد، زمان با آن همراه و درگير مي‏شود. نحمانيد، عبارت شگفت‏انگيزي را متذكر مي‏شود. من اين را نمي‏دانم كه آيا او قانون نسبيت را مي‏دانسته يا نه اما ما اكنون آن را مي‏دانيم.
ما مي‏دانيم كه انرژي- پرتوهاي نور، امواج راديويي، اشعه‏هاي گاما و x همگي با سرعت نور، يعني 300 ميليون متر بر ثانيه طي طريق مي‌كنند. در سرعت نور، زمان نمي‌گذرد بلكه متوقف است. دنيا مُسن مي‏‎شد ولي زمان فقط وقتي كه ماده ايجاد شد با آن همراه گرديد و سپري شد. قبل از اين كه ساعت براي كتاب مقدس شروع به زمان‏گيري كند (تبديل ذره غيرقابل حس به ماده) در حدود 100.000/1 ثانيه طول كشيد، زماني بسيار كوتاه اما در آن موقع دنيا از يك نقطه كوچك به اندازه‏اي در حدود منظومه شمسي گسترش يافت. از آن لحظه ماده به وجود آمد و گذر زمان به سوي جلو و ساعت كتاب مقدس شروع شد.
نكته كليدي ‏اين است كه تورات به زمان به صورت رو به جلو نگاه مي‏كند، از يك مختصات مكان – زمان كاملاً‌ متفاوت، وقتي كه جهان هنوز كوچك بود. اما بعد از اين جهان گسترش يافت. فضا گسترده شد و اين گستردگيِ مكان، كاملاً‌ درك و برداشت زمان را تغيير داد.
15 بيليون سال يا 6 روز ؟
‏امروزه، ما به عقب و رو به گذشته نسبت به زمان نگاه مي‏كنيم و متوجه 15 بيليون سال مي‏شويم. با نگاه كردن رو به جلو، زماني كه جهان خيلي كوچك بود، بيليون‏ها بار كوچك‏تر تورات 6 روز را بيان مي‏كند. هر دوي آن‏ها ممكن است صحيح باشد.
مطلب مهيج در علم كيهان‏شناسي در سال‏هاي اخير اين است كه اكنون ما ديدگاه زمان از لحظه آفرينش (رو به جلو) را نسبت به ديدگاه زمان از حال
(رو به عقب) اندازه‏گيري كرده‏ايم. تمام كتاب‏هاي مرجع فيزيك، عدد يكساني را ارائه كرده‏اند. نسبت كلي مابين زمان نزديك به آفرينش هنگامي كه ماده ثابت از نور (انرژي، پرتوهاي الكترومغناطيسي آفرينش) شكل گرفت و زمان حال، يك ميليون ميليون است.
6 ميليون ميليون روز، عدد بسيار جالبي است. اين ميزان چند سال مي‏شود؟ اگر اين عدد را به 365 تقسيم كنيد به 16 بيليون سال خواهيد رسيد. يعني همان تخمين عمر جهان. يك حدس بسيار عالي براي 3300 سال پيش.
حالا مي‏توانيم يك مرحله جلو برويم. اجازه دهيد به پيشرفت زمان روز به روز بر مبناي عامل گسترش جهان نگاه بيندازيم. هر وقت كه دنيا 2 برابر شود، تعبير و درك از زمان نصف مي‏‏شود. حال وقتي جهان كوچك است دو برابر شدن آن به سرعت انجام مي‏شود اما با بزرگ شدن جهان، زمان دوبرابر شدن نيز طولاني‏تر مي‏شود. اين نرخ انبساط در كتاب‏هاي مرجع كه تقريباً در سرتاسر دنيا مورد استفاده هستند با نام «اصول كيهان‏شناسي فيزيكي» ذكر شده است.
بنابراين محاسبه به قرار زير خواهد بود:
گفته مي‌شود اولين روز تورات مقدس 24 ساعت طول كشيده از چشم‏انداز «نگاه به زمان رو به جلو» اما از نقطه نظر ما برابر با 8 بيليون سال است.
دومين روز از منظر تورات مقدس 24 ساعت و از نقطه‏نظر ما، نصف روز قبل يعني 4 بيليون سال، سومين روز 24 ساعته نيز نصف روز قبل زمان شامل مي‏‎شود، يعني 2 بيليون سال.
چهارمين روز 24 ساعته، 1 بيليون سال.
24 ساعت پنجم، نيم بيليون سال.
24 ساعت ششم، 4/1 بيليون سال.
اگر شما اين شش روز را جمع بزنيد براي عمر جهان به 4/3 15 بيليون سال خواهد رسيد

مقاله از دوست عزیزم امید محبتی

 

تاثیر نماز

 

 

         

تاثير نماز بر بدن انسان

 

نماز پل ارتباطی قوی بین خداوند و نمازگزار ایجاد می کند. در هنگام نماز انسان با حالتی تمنا گونه درخواست خود را ابراز می دارد که باید علت این حالت را بررسی کرد. خداوند در قرآن می فرمایند:
الَّذِینَ آمَنُوا وَتَطْمَئِنُّ قُلُوبُهُمْ بِذِکْرِ اللَّهِ أَلا بِذِکْرِ اللَّهِ تَطْمَئِنُّ الْقُلُوبُ (٢٨)رعد
" آن ها که ایمان آورده اند، دل هایشان با یاد خدا آرام می گیرد، به درستی که با یاد خدا دل ها آرام می گیرد." سوره رعد آیه ۲۸
همچنین خداوند در جای دیگری می فرمایند:
أَقِمِ الصَّلاهَٔ لِدُلُوکِ الشَّمْسِ إِلَی غَسَقِ اللَّیْلِ وَقُرْآنَ الْفَجْرِ إِنَّ قُرْآنَ الْفَجْرِ کَانَ مَشْهُودًا (٧٨)وَمِنَ اللَّیْلِ فَتَهَجَّدْ بِهِ نَافِلَهًٔ لَکَ عَسَی أَنْ یَبْعَثَکَ رَبُّکَ مَقَامًا مَحْمُودًا (٧٩) اسرا
"۷۸.نماز را اقامه کن، از غروب خورشید تا تاریکی شب و خواندن نماز صبح را، که نماز صبح را همگان گواه اند. ۷۹. قسمتی از شب را برای خواندن نماز بیدار باش، که نمازی اضافه برای تو است، باشد که به زودی پروردگارت مقام تو را به جایگاهی بالا ببرد." سوره اسرا
حضرت محمد (سلام و درود خداوند بر او و خاندانش باد) زمانی که ناراحتی ایشان را فرا می گرفت می فرمودند: ای بلال، اذان بگو و با آن ما را به آرامش برسان.
● مطالعه علمی
با بررسی چندین مورد مشخص شده است که نماز و دعا بر روی پایایی مغز و نحوه کارکرد آن تاثیر به سزایی دارد و همچنین مشخص شده است که تاثیراتی بر روی بدن می گذارد. در بین این تاثیرات، اثر تنظیمی خون در بعضی قسمت های مغز است.
● تاثیر دعا در فعالیت فکری
این تحقیق توسط پروفسور Newberg در بخش اشعه ایکس مرکز پزشکی دانشگاه پنسیلوانیا بر روی تعدادی از انسان هایی که ایمان قوی به خدا دارند و دارای ادیان مختلفی هستند، در هنگام عبادت کردن انجام شده است.
این تحقیق با استفاده از دستگاه Single Photon C.T. scan انجام شده است که جریان خون در قسمت پیشینی مغز را با رنگ های مختلف نشان می دهد به طوری که رنگ قرمز نمایانگر بیشترین فعالیت و رنگ های زرد و سبز بیانگر کم ترین فعالیت هستد.

 

 

این تصویر نشان دهنده فعالیت مغز قبل از انجام مراقبه (سمت چپ) و بعد از مراقبه (سمت راست)

 است. همان طور که می بینیم در هنگام مراقبه و دعا، جریان عبوری خون بیشتر شده است. قسمت قدامی مغز مسئول کنترل کردن احساسات و هیجانات است و همچنین این قسمت مسئول یادگیری و فهمیدن و انجام فعالیت پیچیده می باشد.
کلمات استفاده شده در شکل
ـ Baseline: حالت عادی بدون مراقبه
ـ Meditation: در هنگام مراقبه

 

 

 

 

این تصویر نشان دهنده قسمت استخوان اهیانه ای(Parietal lobe ) است که این قسمت مسئول داشتن احساسی از

زمان و فضا است. از این تصاویر این طور نتیجه گیری شد که در هنگام دعا، تفکر و طلبیدن خداوند، احساس خود هوشیاری(توجه به خویشتن) محو می شود و به جای آن حسی از آرامش و اطمینان و آزادی در شخص ایجاد می شود و شخص احساسی از تقرب به خداوند پیدا می کند که با هیچ جمله ای نمی توان آن را توصیف کرد.
● آیه هایی از قرآن
آیه های بسیاری در مورد اهمیت اقامه نماز در قرآن است. قرآن ارتباطی بین صبر و نماز ایجاد کرده است تا مطمئن شویم که نماز گزار احساس تحریک و بی صبری نکند.
خداوند متعال در قرآن فرموده اند:
وَاسْتَعِینُوا بِالصَّبْرِ وَالصَّلاهِٔ وَإِنَّهَا لَکَبِیرَهٌٔ إِلا عَلَی الْخَاشِعِینَ (٤٥) بقره
"از صبر و نماز یاری بجویید، به درستی که این کار جز برای فروتنان، برای بقیه مشکل و سخت است". بقره ۴۵
آیه های دیگری در مورد نماز و آرامش وجود دارد:
فَإِذَا قَضَیْتُمُ الصَّلاهَٔ فَاذْکُرُوا اللَّهَ قِیَامًا وَقُعُودًا وَعَلَی جُنُوبِکُمْ فَإِذَا اطْمَأْنَنْتُمْ فَأَقِیمُوا الصَّلاهَٔ إِنَّ الصَّلاهَٔ کَانَتْ عَلَی الْمُؤْمِنِینَ کِتَابًا مَوْقُوتًا (١٠٣) نسا
"پس هرگاه نماز بگزاردید، خدا را ایستاده و نشسته و بر پهلو خوابیده یاد کنید و چون آرامش یافتید نماز را برپای دارید، که نماز برای ایمان آورندگان واجبی به هنگام است". ۱۰۳ نسا
قَدْ أَفْلَحَ الْمُؤْمِنُونَ (١)الَّذِینَ هُمْ فِی صَلاتِهِمْ خَاشِعُونَ (٢) مومنون
"۱.به درستی که مومنان رستگار شدند. ۲. آن ها که در نمازشان فروتن هستند". سوره مومنون
● نتیجه گیری
این آیه های نورانی از قرآن و تحقیقات علمی بیانگر اهمیت دعا در زندگی مومنان است. همچنین اهمیت دعا و تکریم در هنگام نماز خواندن مشخص می شود. بدین ترتیب منطق اسلام در اهمیت قایل شدن برای خطر ترک نماز مشخص می شود.
اگر مطالعات نشان دهنده آرامش ذهنی در هنگام دعا کردن برای غیر مسلمانانی است که در هنگان دعا قرآن نمی خوانند، در هنگام نماز خواندن و خواندن قرآن چه اتفاقی می افتد؟ مسلما تاثیر این کار بیشتر از مراقبه و دعای معمولی است.
این آیه را که تائیدی برای اهمیت ایجاد ارتباط با خدا است به یاد می آوریم که بر پرهیزگاری،‌ فرمانبرداری،‌خالص سازی قلب و واگذاری امور به خداوند تاکید دارد.
خداوند متعال در قرآن فرموده اند:
حَافِظُوا عَلَی الصَّلَوَاتِ وَالصَّلاهِٔ الْوُسْطَی وَقُومُوا لِلَّهِ قَانِتِینَ (٢٣٨) بقره
"نماز ها را و نماز میانین را پاس دارید و برای خدا به نیایش بایستید". بقره ۲۳۸
این دعا از پیامبر اسلام را نیز به یاد داشته باشیم:
بار الها به من و خاندانم توفیق عبادت خالص عطا کن و خدای من، نمازم را از من قبول کن.

 

 

نحوه نوشتن تحقیق

 

هر اثر علمی-تحقیقی دارای سه رکن می باشد:

o       مواد سالم و مطمئن که از منابع معتبر و از طریق استدلالهای علمی به دست آمده باشد.

o       شیوه صحیح استدلال

o       توان علمی و اجتهادی محقق برای شناخت روشهای درست تحقیق

 

ü     اما برای پژوهش مراحلی وجود دارد:

  1.       فرضیه و طرح تحقیق

انسان از مجهول به معلوم می رسد و این سؤالها و مجهولات مبنای هر فرضیه‌ی علمی را تشکیل می دهند.

پس از طرح مجهول وتشکیل فرضیه، برای بررسی و اثبات آن، باید طرح تحقیق ریخته شود. طرح تحقیق،در واقع قانون کار محقق است و هدف،محدوده کار،رؤوس مباحث، ابزارها و روش تحقیق، و حوزه منابع را روشن می سازد و مانع از پراکنده کاری و اتلاف وقت و نیرو می‌گردد.

یکی از نشانه های علمی و تحقیقی بودن مقاله آن است که نویسنده بتواند چکیده خوب و مفیدی برای آن بنگارد

2.      روش تحقیق

نویسنده مقاله تحقیقی به تناسب رشته ای که دارد، روش خاصی را در امر تحقیق انتخاب می کند، اما در عین حال از برخی قواعد و روشهای عمومی نیز استفاده می کند که تقریبا در تمام مقاله های تحقیقی مشترک است.روش تحقیق به دو نوع میدانی و کتابخانه ای تقسیم می شود.

 در تحقیق میدانی که بیشتر به مسائل علم تجربی، اجتماعی و جامعه شناسی مربوط است، محقق با کاوش در نمونه های عینی و با تفحص و استقرا در گستره ای خاص به نتایج کلی می رسد.

اما در تحقیق کتابخانه ای، حوزه کار محقق، کتابخانه و اسناد و مدارک است و با محیط بیرونی کارندارد.اصلی ترین ابزار در این روش کتاب و امثال آن است و گام مهم در این روش انتقاد کتاب و اسناد مکتوب است.محقق باید کتاب شناس باشد به عبارتی مسائلی نظیر اطمینان از صحت انتساب کتاب و مطالب آن،عدم دخل وتصرف در مطالب،انتخاب منابع درجه اول.محقق باید از منابع به دیده انتقاد و تدبر بنگرد، همه را حقیقت مسلم نپندارد، علوم انسانی همواره حوزه منازعات و مشاجرات بوده است.باید مطمئن شویم مطلب به صورت جدی از گوینده صادر شده باشد.

ü     در روش تحقیق کتابخانه ای :

 محقق از طریق فیش برداری به جمع آوری اطلاعات می پردازد

 ونیز یکی از نظریه ها و مکاتب مهم را در این باب انتخاب کند و با معیار آن به نقد و تحلیل بپردازد.

3.      گردآوری مواد استدلال و منابع تحقیق

پس از عبور از دو مرحله ابتدایی محقق به معلومات خویش مراجعه می کندو از میان داشته های خود آنچه را که ارتباطی با فرضیه و مجهول وی دارند، برمی گزیند،مرتب می کند و مقدمات استدلال خود را تشکیل می دهد.

دراین جا نوع و میزان معلومات موثر می باشند، ونیز وارد بودن اوبه ابزار روز.

ü     معلومات عمومی محقق و زمینه های مطالعاتی او موثر اما ناکافی است.جستجوی محققانه 

 ازکتابشناسی ها آغاز می شود که در باب موضوع خاصی می باشد. ریشه تاریخی کتابشناسی به قرن چهارم هجری باز می گرددبا آنکه کتابشناسی و فهرست نویسی در تمدن اسلامی سابقه دیرینه دارد،اما فهرست نویسی به سبک نوین برگرفته از شیوه کار غربیان است.

ü     امتیازات کتاب و مقاله:

          حوزه مسائل و موضوعات مقاله محدودتر از کتاب است و زمان کمتری را برای تالیف می طلبد.

          سرعت انتشار مقاله سبب می شود که مطالب آن سریعتر از مطالب کتاب به دست خوانندگان برسد.

 

ü     چند نکته در مورد منابع

Ø     در به کارگیری منابع، اصالت با اعتبار منابع است نه تعدد آنها.

Ø     فهرست منابع،نمودار اعتبار علمی نوشته و نشانگر اشراف نویسنده بر منابع است.

Ø     محقق باید بکوشد که از قدیمی ترین منابع و جدیدترین تحقیقات استفاده کند.

4.      تنظیم مطالب و نتیجه گیری

مشکلات تنظیم مطالب

Ø     به خاطر نداشتن طرحی برای تحقیق است، اگر محقق فرضیه ای برای خود داشته باشد و بداند در جستجوی چیست،آنگاه خود مطالب ومنابع زبان می‌گشایند و می‌گویند که با آنها چه می شود کرد.

Ø     مشکل دیگر کم توانی در اندیشیدن است البته این به معنای نقص قوه عقلانی نیست، بلکه مقصود عدم ورزیدگی در تعقل است.

نویسنده به وجه مفارق مقاله های علمی و مقاله های عمومی و اجتماعی می پردازد و به دسته سومی اشاره  می کند که میان این دو قرار دارند.

 

Ø     نویسنده بعد از مراحل پژوهش به شیوه ارائه مطالب می پردازد که رعایت نکاتی لازم است:

1.      نگارش

ü     طرح مقاله

همانطور که در مرحله پژوهش طرح تحقیق الزامی است در مرحله نگارش نیز طرح نوشته لازم است.

طرح نوشته شامل سه بخش است

v    مقدمه: آغاز دلپذیری است که ذهن خواننده را برای ورود به بخش اصلی متن آماده می کند.

v    متن: حاوی مهمترین و اصلی ترین مطالب مقاله است.نویسنده در این بخش، استدلال علمی خود را در جهت رد و اثبات فرضیه نخستین ارائه می دهد.

v    نتیجه پایانی: در انواع مقاله ها تفاوتهایی دارد.آنچه مهم است این که در پایان مقاله های تحقیقی نویسنده باید نتیجه ای را که از تحقیقات خود گرفته است به طور روشن و مشخص اعلام کند.

 

ü     مستند نوشتن

در نگارش مقاله به خصوص مقاله های تحقیقی باید از حدس و گمان و تخیل یا تکیه بر گفته ها و شنیده های غیر موثق، بدون منبع و غیر تحقیقی جدا پرهیز کرد.

نویسنده باید امانتداری را رعایت کرده و خود را از اتهام سرقت ادبی دور نگه دارد و در نهایت با ذکر نشانی دقیق منبع، راه پژوهش برای خوانندگان دیگر را فراهم کند.

v    ثبت ارجاعات شیوه های گوناگونی داردکه به یکی از آنها اشاره می کنیم:

ذکر ارجاع در پاورقی که به یادداشتهایی گفته می شود که در بخش پایانی صفحه نوشته می شودو به وسیله پاره خطی از متن اصلی جدا می گردد، که خود دو نوع است

          ألف‌:    پاورقی توضیحی: این نوع معمولا شامل مطالب تکمیلی است که برای     روشن تر شدن مطالب مجمل متن می آید.              

           ب:     پاورقی ارجاعی: برای ذکر سند و منبع مورد استفاده نویسنده است

2.      فهرست منابع

فهرست منابع که گاه با عنوان کتابنامه و کتابشناسی از آن یاد می شود،نماینگر استفاده مولف و محقق از کتابها وآثاری است که مقاله یا کتاب یااستناد بدانها نوشته شده است.

در فهرست منابع تمام مشخصات منبع ذکر می شود: نام کتاب، نام نویسنده،نام مصحح،ناشرو...

3.      چکیده، کلید واژه، عنوان:

 

Ø     چکیده: بر اساس طرح تحقیق نوشته می شود و نویسنده در آن به طور فشرده موضوع مقاله، عناوین بحث،روش کار، نوع منابعی که از آنها استفاده کرده و نتیجه ای را که بدان رسیده است معرفی می کند.

Ø     کلید واژه ها: مکمل چکیده یا به عبارتی چکیده چکیده هستند .

 

ü     در نگارش مقاله های تحقیقی نباید از انتخاب نام و عنوان مناسب برای مقاله غافل شد.عنوان باید کاملا رسا و دور از ابهام، پیچیدگی و معنای مجازی باشد.

مقاله ارسالی از خواهر عزیز اکرم جودی

 

روشهای صحیح مطالعه

 

مقدمه

آیا تاکنون به این موضوع فکر کرده‌اید که هنگام مطالعه از چه روشی استفاده می‌کنید؟ یک روش مطالعه صحیح و اصولی می‌تواند بسیاری از مشکلات تحصیلی را از بین ببرد. بررسیهای بعمل آمده گویای آن است که افرادی که در زمینه تحصیل موفق بوده‌اند، روش صحیحی برای مطالعه داشتند. یادگیری (learning) مسئله‌ای است که در سراسر طول زندگی انسان بویژه در دوران دانش آموزی و دانشجویی اهمیت زیادی دارد. چرا که دانش آموزان و دانشجویان همیشه در معرض امتحان و آزمون قرار دارند و موفقیت در آن آرزوی بزرگشان است.

شاید به افرادی برخورده باشید که می‌گویند: همه کتابها و جزوه‌ها را می‌خوانم، اما موقع امتحان آنها را فراموش می‌کنم، یا من استعداد درس خواندن را ندارم، چون با اینکه همه مطالب را می‌خوانم اما همیشه نمراتم پایین است و یا ... . بسیاری از اینگونه مشکلات به نداشتن یک روش صحیح برای مطالعه باز می‌گردد. عده‌ای فقط به حفظ کردن مطالب اکتفا می‌کنند، بطوری که یادگیری معنا و مفاهیم را از نظر دور می‌دارند. این امر موجب فراموش شدن مطالب بعد از مدتی می‌شود، در واقع آنچه اهمیت دارد یادگیری معنا و مفهوم است، چیزی که نمی‌توانیم و نباید از آن دور باشیم.

برای آنکه مطلبی کاملا آموخته شده و با اندوخته‌های پیشین پیوند یابد، باید حتما معنا داشته باشد، در این صورت احتمال یادگیری بیشتر و احتمال فراموشی کمتر خواهد شد. بنابراین قبل از اینکه خود را محکوم کنیم به نداشتن استعداد درس خواندن ، کمبود هوش ، کمبود علاقه ، عدم تونایی و سایر موارد ، بهتر است نواقص خود را در مطالعه کردن بیابیم و به اصطلاح آنها بپردازیم. در اینصورت به لذت درس خواندن پی خواهیم برد. اولین قدم در این راستا آن است با اندکی تفکر عادتهای نامطلوب خود را در مطالعه یافته و سپس عادتهای مطلوب جایگزین آن گردد.


برای تغییر عادات مطالعه مراحل زیر را باید در نظر گرفت:

1. آگاهی (درباره موضوع)
2. علاقه
3. ارزیابی (ارزیابی اطلاعات بدست آمده با در نظر گرفتن موقعیتهای موجود)
4. آزمایش (بکار بستن فکر)
5. مطابقت خود با فکر تازه و اختیار و قبول آن
   
   

انواع روشهای مطالعه

روش پس ختام

این روش یکی از مهمترین و معروفترین روشهای بهسازی حافظه است. نام این روش همانند نام انگلیسی آن (PQ4R) متشکل از حروف اول شش مرحله آن است.

مراحل پیش خوانی

در این مرحله کتاب یا مطلب بصورت یک مطالعه اجمالی و مقدماتی مطالعه شود. از جمله موارد این مرحله خواندن عنوان فصلها ، خواندن سطحی فصل ، توجه به تصاویر ، بخشهای اصلی و فرعی و خلاصه فصلها می‌باشد. هدف در این مرحله یافتن یک دید کلی نسبت به کتاب و ارتباط دادن بخشهای مختلف کتاب با یکدیگر می‌باشد.

مرحله سؤال کردن

پس از مطالعه اجمالی موضوعات و نکات اصلی ، به طرح سؤال در مورد آنها بپردازید. این کار باعث افزایش دقت و تمرکز فکر و سرعت و سهولت یادگیری می‌گردد.

مرحله خواندن

در این مرحله به خواندن دقیق و کامل مطالب کتاب پرداخته ، که هدف فهمیدن کلیات و جزئیات مطالب و نیز پاسخگوی به سؤالات مرحله قبل می‌باشد. در مرحله خواندن برای فهم بهتر مطالب می‌توان از کارهایی مثل یادداشت برداری ، علامت گذاری و خلاصه نویسی بهره جست.

مرحله تفکر

در این مرحله هنگام خواندن ، ساختن سؤالها ، و ایجاد ارتباط بین دانسته‌های خود ، درباره مطلب فکر کنید. در این مورد نیز مهمترین اصل همان بسط معنایی است. بسط معنایی ممکن است در مراحل پنجم و ششم نیز یعنی در مراحل از حفظ گفتنی و مرور کردن نقشی داشته باشد.

مرحله از حفظ گفتنی

در این مرحله باید بدون مراجعه به کتاب و از حفظ به یادآوری مطالب خوانده شده پرداخته شود و بار دیگر به سؤالاتی که خود فرد طرح کرده بود پاسخ دهد. در اینجا باید مطالب آموخته شده را در قالب کلمات برای خود کرده ، در غیر اینصورت لازم است که مجددا به خواندن مطالبی که آموخته نشده پرداخته شود. مرحله از حفظ گفتنی در پایان هر بخش انجام می‌گیرد و وقتی بخشهای یک فصل به اتمام رسید به مرحله بعد ، یعنی مرور کردن یا آزمون وارد می‌شویم.

مرحله مرور کردن

این مرحله ، که مرحله آزمون نیز می‌باشد، در پایان هر فصل انجام می‌گیرد. در اینجا به مرور موضوعات اصلی و نکات مهم و نیز ارتباط مفاهیم مختلف به یکدیگر پرداخته و در صورت برخورد با موضوعات مورد اشکال به متن اصلی یا مرجع مراجعه شود. یکی از راههای کمک به این مرحله پاسخگوئی به سئوالات و تمرینات پایان فصل است: اجرای این مرحله می‌تواند مقداری از اضطراب امتحان را کاهش دهد.

روش دقیق خوانی

هدف از این مرحله این است که مطالب کامل و دقیق درک شده و بصورتی سازمان یافته و منظم در حافظه نگهداری شود. برخی از فنون موجود که می‌تواند به روش دقیق خوانی کمک کند عبارتند از:

تکنیک خلاصه برداری

به نوشتن عبارت ، مفاهیم و موضوعات کلیدی متن پرداخته ، بطوری که در مرور مطالب ، با نگاه کردن و خواندن خلاصه‌ها ، همه مطالب خوانده شده را یادآوری کند. یک روش بسیار مطلوب این است که از خلاصه‌ها نیز دوباره خلاصه برداری شود.

تکنیک سازماندهی مطالب

این تکنیک باعث افزایش درک و سرعت یادگیری و سهولت در بازیابی مطالب آموخته شده می‌شود. برای سازماندهی مطالب استخراج سه بخش از متن اصلی مورد مطالعه لازم است که عبارتند از:

• موضوع اصلی: موضوعی که تمامی مطالب را در بر می‌گیرد و بقیه مطالب حول و حوش آن می‌چرخد.
  
  
• نکته‌های اصلی: خطوط و اندیشه‌های اصلی و مهم هستند که در مجموع موضوع اصلی را می‌سازند و از صراحت بیشتری برخوردار است.
  
  
• نکات جزئی: اطلاعات جزئی‌تر هستند که بصورت مثالها ، نمونه‌ها ، عکس و تصویر اطلاعات واقعی مطرح می‌گردند.

تکنیک علامت گذاری در متن

در این تکنیک علامتهایی را بر روی متن اصلی انجام داده ، از قبیل علامت گذاری به شکلهای مختلف در متن ، خط کشیدن زیر عبارات مهم ، حاشیه نویسی و ... ، این موارد بسته به صلیقه‌های افراد متفاوت می‌باشد. اما نکته مهمی که در هر نوع علامت گذاری حائز اهمیت است این است که ، بهتر است همانند تکنیک سازمان دهی ، مطالب را در سه دسته مجزا (موضوع اصلی ، نکته اصلی ، موارد جزئی) قرار داده و آنها را با علامتهای مختلف نشان دهید.

در کنار روش مطالعه عوامل محیطی نیز در میزان یادگیری تأثیر دارد. یک محیط مناسب باعث توجه و تمرکز بهتر و بیشتری می‌شود.

حذف عوامل مزاحم فکری

مواردی هست که بخش عظیمی از وقت و فعالیت ذهنی را موضوعاتی به خود مشغول می‌دارند که هیچ رابطه با موضوع ندارند، موضوعاتی مانند: رفتار معلمان و استادان ، افزایش شهریه و نوع رفت و آمد و … برخی از موضوعاتی هستند که موقع مطالعه اگر به آنها فکر شود از کارایی مطالعه می‌کاهد. برخی حتی خیال پردازیهایشان را موقع مطالعه انجام می‌دهند؛ که به شدت فکر را آشفته کرده و تمرکز را از بین می‌برد. توصیه کلی این است که اگر ذهن خود را از افکار مختلف پاک کنید تا بر روی موضوع مورد مطالعه تمرکز کنید، مطالعه را کنار بگذارید و زمانی مطالعه را شروع کنید که سرحال ، علاقمند و متمرکز هستید.

فراهم کردن محیط مناسب

محل و مکانی که مطالعه در آنجا انجام می‌شود باید مناسب باشد. منظور از محل مناسب مکانی است که آرام ، ساکت و دور از عوامل مزاحم محیطی باشد، این باعث تمرکز بهتر روی موضوع مطالعه می‌شود. بعضی افراد محل و زمانی را برای مطالعه انتخاب می‌کنند که بسیار شلوغ و پر سرو صدا است و بعضی از افراد رختخواب را برای مطالعه انتخاب می‌کنند و توقع یادگیری سطح مطلوب را دارند، ولی از این حقیقت غافلند که این محلها بدترین محل برای مطالعه است.

منبع :www.roshd.ir

ارتباط مطالعه با یادگیری

اضطراب امتحان و راههای کاهش آن

تمرکز

چگونه باید مطالعه کنیم؟

فیزیولوژی یادگیری و حافظه

روانشناسی یادگیری

مطالعه

نحوه مطالعه یک کتاب مشکل

نظریات یادگیری

یادآوری

یادگیری مفاهیم

موفق باشید